بهره بی مانند(3)
جنبه تربیتی رمضان
صورت اول ماه رمضان اینست که مایه تزکیه و کسب تقوا می شود. در واقع این گرسنگی و تشنگی و به دنبال آن کسب تقوا جنبه تربیتی ماه رمضان را می رساند . در این ماه خداوند دستهای شیطان را می بندد و به غل و زنجیر می کشد , حال اگر کسی نتواند دست از گناه بکشد این دیگر تقصیر خودش و مرض درونش است.
خداوند در رمضان سه محیط آماده کرده است 1- محیط اجتماعی , مثل اینکه کسی در رمضان حق روزه خوری علنی ندارد و اگر اینکار را بکند مجازات می شود یا وقتی انسان می بیند همه, روزه می گیرند و سر سفره افطاری و سحری کنار هم جمعند برای روزه گرفتن تشویق می شود.
2- محیط درونی : روزه اسنان را از حال جسمی می اندازد و در این حال معلوم می شود که فرد چقدر انگیزه پیدا می کند با خداوند ارتباط برقرار کند مثل اینکه درخواب ناز شب باشی و قصد کرده باشی برای نماز شب بیدار شوی و با خدا ارتباط برقرار کنی , با نفس خود مبارزه کردن و بیدار شدن در این موقع کمکی بر ای تربیت انسان است.
ضعیف شدن قوای جسمی باعث می شود کمتر دنبال کارهای روزمره بدویم و بسیاری از هوسها فرو می ریزند و انسان حس انجام گناه را ندارد و این ترک گناه ارزشش بیشتر از انجام ثواب است به همین علت گفته می شود خواب مومن در ماه رمضان هم عبادت است.
3- محیط نامرئی: اینکه خداوند دستهای شیطان را در این ماه می بندد و شرایط را برای بالا بردن معنویات آماده می کند.